تعویض کامل مفصل آرنج

اگرچه تعویض مفصل آرنج بسیار کم تر از تعویض مفصل زانو یا تعویض مفصل لگن متداول است، به همان اندازه در تسکین درد مفصلی و بازگشت افراد به فعالیت هایی که از آن لذت می برند موفقیت آمیز است.

خواه به تازگی شروع به بررسی گزینه های درمانی کرده باشید یا از قبل تصمیم به جراحی تعویض مفصل آرنج گرفته اید، این مقاله به شما کمک خواهد کرد اطلاعات بیش تری درباره این روش ارزشمند کسب کنید.

آناتومی آرنج

آرنج یک مفصل لولایی است که از سه استخوان تشکیل شده است:

• هومروس (استخوان فوقانی بازو)
• اولنا یا زند زیرین(استخوان بازو در سمت انگشت کوچک)
• رادیوس یا زند زبرین(استخوان بازو در سمت انگشت شست)

رویه های استخوان ها در محلی با یکدیگر تقاطع می کنند تا مفصل آرنج پوشیده شده با غضروف مفصلی را تشکیل دهند، ماده نرمی که از استخوان ها محافظت نموده و باعث می شود به راحتی حرکت کنند. یک بافت نرم و نازک به نام غشای سینوویال که تمام سطوح باقی مانده درون مفصل آرنج را می پوشاند. این غشا در یک آرنج سالم مقدار کمی مایع تولید می کند غضروف را لغزنده کرده و تقریبا هر اصطکاکی را در هنگام خم شدن یا چرخاندن بازو برطرف می کند.

عضلات،رباط ها(لیگامان ها) و تاندون ها با یکدیگر مفصل آرنج را حفظ می کنند.

شرح عمل تعویض مفصل آرنج

در جراحی تعویض کامل مفصل آرنج، بخش های آسیب دیده هومروس و اولنا(زند زیرین) با اجزای مصنوعی تعویض می شوند. یک مفصل آرنج مصنوعی از لولاهای فلزی و پلاستیکی همراه با دو استم فلزی تشکیل شده است. استم ها درون بخش توخالی استخوان به نام کانال قرار می گیرند.

انواع متفاوتی از تعویض مفصل آرنج وجود دارد، و اجزاء در اندازه های مختلفی ارائه می شوند. همچنین تعویض ناکامل مفصل آرنج وجود دارد، که ممکن است در شرایط بسیار خاصی به کار رود. بحث و گفتگو با پزشک به شما در تعیین بهترین نوع تعویض مفصل آرنج کمک می کند.

 

علت تعویض مفصل آرنج

چندین بیماری می تواند باعث درد و ناتوانی آرنج شود و بیماران و پزشکان را به فکر جراحی تعویض مفصل می اندازد.

آرتریت روماتوئید

این بیماری است که در آن غشای سینوویال اطراف مفصل ملتهب و ضخیم می شود. این التهاب مزمن می تواند موجب آسیب به غضروف شود و در نهایت باعث از بین رفتن غضروف، درد و سفتی می شود. آرتریت روماتوئید متدوال ترین شکل گروهی از اختلالات است که “آرتریت التهابی” نامیده می شوند.

استئوآرتریت (بیماری دژنراتیو مفصلی)

استئوآرتریت یک نوع آرتریت “ساییدگی و پارگی” مربوط به سن محسوب می شود. معمولا در افراد ۵۰ سال به بالا اتفاق می افتد، اما ممکن است در افراد جوان تر نیز رخ دهد. غضروفی که موجب ضربه گیری استخوان های آرنج می شود، نرم و فرسوده می شود. سپس استخوان ها در مقابل یکدیگر ساییده می شوند. با گذشت زمان، مفصل آرنج سفت و دردناک می شود.

آرتریت بعد از تروما

این نوع آرتریت می تواند آسیب جدی آرنج را به دنبال داشته باشد. شکستگی های استخوان های تشکیل دهنده آرنج، یا پارگی های تاندون ها و رباط(لیگامان)های اطراف می تواند با گذشت زمان به آسیب غضروف مفصلی منجر شود. این آسیب موجب درد می شود و عملکرد آرنج را محدود می کند.

شکستگی شدید

شکستگی شدید یک یا چند استخوان تشکیل دهنده آرنج یکی دیگر از علل شایع در افراد تحت جراحی تعویض مفصل آرنج محسوب می شود. در صورت شکستگی خرد شونده آرنج، ممکن است پزشک در قرار دادن قطعات شکسته استخوان در جای خود با مشکل مواجه شود. علاوه بر این، تغذیه خونی به قطعات استخوانی می تواند منقطع شود. در این نوع موارد، جراح ممکن است تعویض مفصل آرنج را توصیه نماید. بیماران مسن مبتلا به پوکی استخوان (استخوان ضعیف و شکننده) بیش تر در معرض شکستگی های شدید آرنج قرار می گیرند.

علاوه بر این، برخی از شکستگی ها به خوبی بهبود پیدا نمی کنند و برای اداره مشکلات مداوم ممکن است تعویض مفصل آرنج ضرورت یابد.

ناپایداری

ناپایداری زمانی اتفاق می افتد که رباط(لیگامان)های نگه دارنده مفصل آرنج در کنار یکدیگر آسیب دیده اند و عملکرد خوبی ندارند. آرنج مستعد دررفتگی است. ناپایداری مزمن اغلب در اثر آسیب ایجاد می شود.

آمادگی برای جراحی تعویض مفصل آرنج

ارزیابی پزشکی

اگر قصد دارید جراحی تعویض مفصل آرنج انجام دهید، ممکن است دکتر ارتوپد از شما بخواهد چند هفته قبل از جراحی یک معاینه جسمی کامل را با پزشک خانواده خود برنامه ریزی کنید. این مورد برای اطمینان از سلامت کافی برای انجام عمل جراحی و تکمیل روند بهبودی مورد نیاز است.

بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری های مزمن پزشکی، مانند بیماری قلبی، نیز باید قبل از جراحی توسط یک متخصص، مانند یک متخصص قلب و عروق ارزیابی شوند.

داروها

حتما در مورد داروهای مصرفی با پزشک ارتوپدی خود صحبت کنید. قطع مصرف بعضی از داروها پیش از جراحی ممکن است ضرورت یابد. به عنوان مثال، داروهای بدون نسخه زیر امکان دارد باعث خونریزی زیاد شوند و باید ظرف مدت ۲ هفته پیش از جراحی قطع شوند:

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، مانند آسپیرین، ایبوپروفن، و ناپروکسن سدیم
• اکثر داروهای آرتریت

در صورت مصرف رقیق کننده های خون، پزشک مراقبت اولیه یا متخصص قلب و عروق قطع مصرف این داروها را پیش از جراحی توصیه خواهد کرد.

برنامه ریزی برای خانه

انجام تغییرات ساده در خانه قبل از جراحی می تواند دوره بهبودی شما را آسان تر نماید.

طی چند هفته اول بعد از جراحی، رسیدن به قفسه ها و کابینت های بالا دشوار خواهد بود. حتما قبل از جراحی در خانه خود بگردید و اقلام مورد نیاز بعد از آن را در قفسه های پایین قرار دهید.

در هنگام بازگشت از بیمارستان به خانه، برای انجام وظایف روزمره همچون لباس پوشیدن، استحمام، آشپزی و لباسشویی به مدت چند هفته به کمک نیاز خواهید داشت. اگر بلافاصله بعد از جراحی هیچ پشتیبانی در خانه ندارید، ممکن است به اقامتی کوتاه مدت در یک مرکز بازتوانی تا هنگام کسب استقلال بیش تر نیاز داشته باشید.

جراحی تعویض کامل مفصل آرنج

قبل از عمل جراحی

شما به احتمال زیاد در روز جراحی در بیمارستان بستری خواهید شد. پس از پذیرش، شما را به منطقه آمادگی پیش از عمل منتقل می کنند و پزشک بخش بیهوشی با شما ملاقات می کند.

متخصص بیهوشی و جراح شما نوع بیهوشی مورد استفاده را با شما مطرح خواهند کرد. در جراحی های تعویض کامل مفصل آرنج، از داروی بیهوشی عمومی استفاده می شود که شما را در تمام مدت جراحی به خواب فرو می برد.

حین عمل جراحی

برای دستیابی به مفصل آرنج، جراح معمولا یک انسزیون (برش) در پشت آرنج ایجاد می کند. بعد از ایجاد برش، جراح به آرامی عضلات را کنار زده تا به استخوان دسترسی پیدا کند. پس از برداشت بافت اسکار و اسپورهای اطراف مفصل، جراح استخوان هومروس را برای قرارگیری قطعه فلزی جایگزینی اطراف مفصل آماده می کند. همان آمادگی برای اولنا انجام می شود.

استم های جایگزین داخل استخوان های هومروس و اولنا قرار می گیرد و با سیمان استخوانی در جای خود حفاظت می شود. دو استم توسط یک پین لولایی به هم متصل می شوند. پس از بسته شدن زخم، سپس یک لایه پانسمان قرار داده می شود تا از برش درحال ترمیم محافظت کند.

برخی از جراحان یک لوله موقتی را در مفصل برای تخلیه مایع جراحی قرار خواهد داد. طی چند روز اول بعد از جراحی می توان این لوله را به راحتی در بخش بیمارستان خارج کرد.

ایمپلنت ها

قطعات جایگزین فلزی از آلیاژ کروم – کبالت یا تیتانیوم و آستر از پلی اتیلن (پلاستیک) ساخته شده است. سیمان استخوانی از پلی متیل متاکریلات (اکریلیک، نوعی پلاستیک) ساخته شده است.

بهبودی

تیم جراحی چند دوز آنتی بیوتیک برای پیش گیری از عفونت به شما خواهد داد. اکثر بیماران قادر به خوردن غذای جامد هستند و روز بعد از جراحی از رختخواب خارج می شوند. به احتمال زیاد ۲ الی ۴ روز بعد از جراحی در بیمارستان خواهید بود.

 مدیریت درد

پس از جراحی، مقداری درد خواهید داشت. این بخشی از روند بهبودی محسوب می شود. پزشک و پرستاران برای کاهش درد شما تلاش می کنند که می تواند به بهبودی سریع تر بعد از جراحی کمک کند.

داروها اغلب برای تسکین درد کوتاه مدت پس از جراحی تجویز می شوند. انواع مختلفی از داروها برای کمک به مدیریت درد شامل اپیوئیدها، داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)، و بی حس کننده های های موضعی در دسترس هستند. ممکن است پزشک از ترکیبی از این داروها به منظور بهبود تسکین درد، و همچنین به حداقل رساندن نیاز به اپیوئیدها استفاده کند.

توجه داشته باشید که گرچه اپیوئیدها به تسکین درد بعد از جراحی کمک می کنند، اما نارکوتیک هستند و می توانند اعتیاد آور باشند. وابستگی به اپیوئید و اوردوز به موضوع حیاتی سلامت عمومی در دنیا تبدیل شده است. مصرف اپیوئیدها فقط به دستور پزشک شما بسیار حائز اهمیت است. به محض بهبود درد، مصرف اپیوئیدها را قطع کنید. اگر طی چند روز بعد از جراحی درد بهبود پیدا نکرد با پزشک خود صحبت کنید.

 بازتوانی

یک برنامه بازتوانی دقیق و برنامه ریزی شده برای موفقیت تعویض مفصل آرنج حائز اهمیت است. برخی تمرین های دست و مچ دست برای پیش گیری از سفتی و کمک به کنترل تورم به شما آموزش داده می شود. تمرین های دامنه حرکتی آرنج را در نتیجه ترمیم برش به آرامی انجام خواهید داد. پزشک شما ممکن است درمانی را برای شما تجویز کند یا نحوه انجام تمرین ها توسط خودتان را به شما آموزش دهد. به احتمال زیاد تا حدود ۶ هفته پس از جراحی مجاز نیستید وزنی روی بازوی خود قرار دهید و علیه مقاومت دست خود فشار وارد کنید.

عوارض عمل تعویض مفصل آرنج

جراح ارتوپدی خطرات و عوارض احتمالی تعویض مفصل آرنج را برای شما توضیح خواهد داد که عبارتند از موارد مربوط به خود جراحی و مواردی که ممکن است با گذشت زمان پس از جراحی اتفاق بیافتد.

بیش تر عوارض را می توان با موفقیت درمان کرد. عوارض احتمالی در زیر شرح داده است.

عفونت

عفونت یک عارضه هر جراحی محسوب می شود. عفونت ممکن است در جراحی تعویض مفصل آرنج، در زخم یا عمق اطراف اجزای مصنوعی رخ دهد. این مورد ممکن است در زمان بستری در بیمارستان یا پس از بازگشت به خانه اتفاق بیافتد. حتی ممکن است سال ها بعد رخ دهد. هر گونه عفونت در بدن می تواند به محل تعویض مفصل منتشر شود.

به طور کلی عفونت های جزئی در ناحیه زخم با آنتی بیوتیک ها درمان می شوند. در عفونت های عمده و عمیق ممکن است جراحی و برداشت اجزاء ضرورت یابد.

با پزشک خود درمورد تهیه نسخه آنتی بیوتیک ها در هر زمانی از برنامه ریزی برای پروسیجر تهاجمی، مانند پروسیجرهای جراحی یا دندانپزشکی صحبت کنید. این نوع پروسیجرها باعث ریزش موقتی باکتری ها در جریان خون شما می شود که می تواند باعث ایجاد عفونت در آرنج تعویض شده شود.

مشکلات ایمپلنت

گرچه طرح ها و مواد ایمپلنت، و همچنین تکنیک های جراحی، به پیشرفت خود ادامه می دهند، ممکن است ایمپلنت فرسوده شده و اجزاء شل شوند. آستر پلاستیکی (بوشینگ) می تواند فرسوده شود، و امکان دارد تعویض آن ضرورت پیدا کند.

فرسودگی بیش از حد، شل شدن، یا شکستن ایمپلنت ممکن است به جراحی اضافی نیاز داشته باشد (که به آن جراحی مجدد می گویند).

آسیب عصبی

اعصاب در مجاورت محل تعویض مفصل ممکن است در طول جراحی آسیب ببینند، گرچه این نوع آسیب نادر است. این آسیب های عصبی معمولا با گذشت زمان بدون نیاز به درمان بهبود پیدا می کنند.

ترمیم زخم

محافظت دقیق از این نظر حائز اهمیت است که از مشکلات ترمیم زخم پیش گیری شود.

نتایج طولانی مدت

اکثریت بیماران بهبود کیفیت زندگی را بعد از جراحی تعویض کامل مفصل آرنج تجربه می کنند. آن ها درد کم تر، بهبود تحرک و قدرت، و عملکرد بهتری را تجربه می کنند.

شما باید انتظار داشته باشید که همه فعالیت های اصلی زندگی روزمره را همچون بیرون آوردن بشقاب از کابینت، پختن شام، بلند کردن پارچ شیرخوری، حالت دادن به موهای خود، بهداشت اولیه، و لباس پوشیدن انجام دهید. با پزشک خود در مورد فعالیت هایی که ممکن است بخواهید از آن ها اجتناب کنید، همچون ورزش های تماسی و فعالیت هایی با خطر عمده سقوط (مانند اسب سواری یا بالا رفتن از نردبان)، و همچنین بلند کردن وسایل سنگین صحبت کنید. این موارد خطر شل شدن یا شکستن قطعات فلزی، یا شکستگی در استخوان را افزایش می دهد.

در هنگام سفر با هواپیما، برای غربالگری امنیتی بیش تری آماده باشید. این احتمال وجود دارد که ایمپلنت فلزی شما در هنگام ورود به سیستم امنیتی، فلزیاب را از کار بیاندازد.

برای این که ورود به سیستم بدون اشکال صورت گیرد، پیش از آن به افسر امنیتی بگویید که دارای سابقه تعویض مفصل آرنج هستید و یک کارت شناسایی پزشکی به همراه دارید. گرچه این مورد الزامات غربالگری را تغییر نمی دهد، اما به افسر امنیتی برای تایید ماهیت هشدار کمک خواهد کرد. برای استفاده اسکنر نوری توسط افسر امنیتی آماده باشید و احتمال این وجود دارد که بازوی شما را در منطقه خصوصی به منظور مشاهده اسکار بررسی کند. اسکنرهای جدید بدن می توانند تعویض های مفصل را شناسایی کنند و غربالگری فردی بیش تر را غیر ضروری می کنند.

پژوهش

پژوهش هایی در حوزه طراحی ایمپلنت صورت گرفته است تا اجزای جایگزین تا حد امکان دوام داشته باشند.

از آن جا که اغلب افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید به تعویض کامل مفصل آرنج نیاز پیدا می کنند، پژوهش های بسیاری در مورد دژنراسیون مفصل در این افراد صورت گرفته است. داروهای جدید بسیاری وجود دارند که به کاهش سرعت بیماری کمک می کنند و اغلب از نیاز به تعویض مفصل آرنج اجتناب می کنند. با این حال هیچ دارویی وجود ندارد که زمان را به عقب برگردانده و با پیشرفت بیماری، آرنج را به حالت طبیعی بازگرداند.