پارگی روتاتور کاف (کلاهک گرداننده) یک علت معمول درد و ناتوانی در میان بزرگسالان محسوب می شود. هر ساله، تقریبا ۲ میلیون نفر در ایالات متحده پزشکان خود را به علت مساله روتاتور کاف ملاقات می کنند.
پارگی در روتاتور کاف شانه شما را ضعیف خواهد کرد. این بدان معنی است که بسیاری از فعالیت های روزمره، مانند شانه زدن یا لباس پوشیدن، ممکن است دردناک و انجام آن دشوار باشد.

آناتومی شانه

شانه شما از سه استخوان تشکیل شده است: استخوان فوقانی بازو (هومروس)، کتف (اسکاپولا)، و ترقوه (کلاویکل). شانه یک مفصل گوی و کاسه محسوب می شود: گوی، یا سر، استخوان بازوی فوقانی شما در یک کاسه کم عمق در پهنای شانه قرار می گیرد.

بازوی شما توسط روتاتور کاف در کاسه شانه نگه داشته می شود. روتاتور کاف گروهی از چهار عضله است که به صورت تاندون در کنار یکدیگر قرار می گیرند تا پوششی را اطراف سر هومروس تشکیل دهند. روتاتور کاف هومروس را به اسکاپولا متصل نموده و به بلند کردن و چرخش بازو کمک می نماید.

یک کیسه لغزاننده به نام بورسا بین روتاتور کاف و استخوان بر روی راس شانه (آکرومیون) وجود دارد. بورسا اجازه می دهد تاندون های روتاتور کاف در هنگام حرکت بازوی شما آزادانه بلغزند. در هنگام آسیب یا صدمه به تاندون های روتاتور کاف، این بورسا نیز می تواند ملتهب و دردناک شود.

انواع پارگی شرح روتاتور کاف

وقتی یک یا چند تاندون روتاتور کاف دچار پارگی شود، تاندون دیگر به طور کامل به سر هومروس متصل نمی شود.

بیش تر پارگی ها در تاندون سوپرا اسپاینوس اتفاق می افتد، اما ممکن است بخش های دیگر روتاتور کاف نیز درگیر شوند.
در بیش تر موارد، پارگی تاندون ها با ساییدگی آغاز می شود. با پیشرفت آسیب، تاتدون می تواند کاملا پاره شود، بعضی اوقات با بلند کردن یک جسم سنگین این پارگی اتفاق می افتد.
انواع مختلفی از پارگی وجود دارد.

• پارگی جزئی: این نوع از پارگی نیز پارگی ناکامل نامیده می شود. درصورت آسیب به تاندون رخ می دهد، اما کاملا آن را قطع نمی کند.
• پارگی با ضخامت کامل:  این نوع پارگی نیز پارگی کامل نامیده می شود. در این پارگی کل تاندون از استخوان جدا می شود. در پارگی با ضخامت کامل، در اصل یک حفره در تاندون وجود دارد.

علت پارگی روتاتور کاف

دو علت اصلی برای پارگی روتاتور کاف شامل آسیب و دژنراسیون است.

پارگی حاد

اگر در حال کشش بازوهای خود بر روی زمین افتادید یا شیء بسیار سنگینی را با یک حرکت تکانشی بلند کردید، روتاتور کاف شما می تواتد پاره شود. این نوع پارگی می تواند با سایر آسیب دیدگی های شانه مانند ترقوه یا در رفتگی شانه اتفاق بیافتد.

پارگی دژنراتیو

بیش تر پارگی ها در نتیجه ساییدگی تاندون با گذشت زمان به آرامی رخ می دهد. این دژنراسیون بصورت طبیعی با افزایش سن رخ می دهد. پارگی های روتاتور کاف در بازوی غالب متدوال تر است. درصورت وجود پارگی دژنراتیو در یک شانه، پارگی روتاتور کاف در شانه مقابل با احتمال بیش تری رخ می دهد، حتی اگر در آن شانه درد نداشته باشید.
چندین عامل در پارگی های دژنراتیو یا مزمن روتاتور کاف مشارکت می نمایند.

• استرس مکرر: تکرار حرکات یکسان شانه به دفعات زیاد می تواند عضلات و تاندون های روتاتور کاف را تحت فشار قرار دهد. بیس بال، تنیس، قایقرانی و وزنه برداری نمونه ای از فعالیت های ورزشی هستند که می توانند شما را در معرض خطر پارگی در اثر استفاده بیش از حد قرار دهند. بسیاری از مشاغل و کارهای روزمره نیز می توانند موجب پارگی در اثر استفاده بیش از حد شوند.
• کمبود خونرسانی: هر چه مسن تر می شویم، خون رسانی در تاندون های روتاتور کاف ما کمتر می شود. بدون یک خونرسانی مناسب، توانایی طبیعی بدن به منظور ترمیم آسیب دیدگی تاندون مختل می شود. این در نهایت می تواند به پارگی تاندون منجر شود.
• اسپورهای استخوانی: با افزایش سن، اسپورهای استخوانی (رشد بیش از حد استخوان) اغلب در زیر استخوان آکرومیون ایجاد می شود. در هنگام بلند کردن بازوهای خود، اسپورها بر روی تاندون روتاتور کاف سایش پیدا می کنند. به این وضعیت گیرافتادگی گفته می شود و با گذشت زمان تاندون ضعیف تر خواهد شد و احتمال پارگی آن بیش تر می شود.

عوامل خطر

از آن جا که بیش تر پارگی های روتاتور کاف تاحد زیادی به علت ساییدگی و پارگی طبیعی همراه با افزایش سن ایجاد می شود، افراد بالای ۴۰ سال در معرض خطر بیش تری هستند. افرادی با فعالیت های مکرر بلند کردن یا در بالای سر نیز در معرض خطر پارگی های روتاتور کاف هستند. ورزشکاران به خصوص در مقابل پارگی های دراثر استفاده بیش از حد به ویژه بازیکنان تنیس و پرتاب کننده های توپ بیس بال آسیب پذیر هستند.نقاشان، نجارها، و سایر افراد با کارهای بالای سر نیز شانس بیش تری برای پارگی ها دارند.
با این حال پارگی در اثر استفاده بیش از حد بوسیله فعالیت ورزشی یا کار در بالای سر نیز در افراد جوان تر اتفاق می افتد، بیش تر پارگی ها در بزرگسالان جوان به دلیل آسیب دیدگی تروماتیک مانند سقوط ایجاد می شود.

علائم پارگی روتاتور

متدوال ترین علائم پارگی روتاتور کاف عبارتند از:

• درد در حال استراحت و شبانه، به ویژه در صورت خوابیدن بر روی شانه مبتلا
• درد در هنگام بالابردن و پایین آوردن بازو یا با حرکات خاص
• ضعف در هنگام بالابردن و چرخش بازو
• احساس کریپتوس یا ترق و تروق در هنگام حرکت شانه در موقعیت های خاص

پارگی هایی که به صورت ناگهانی، همچون سقوط اتفاق می افتند، معمولا درد شدیدی ایجاد می کنند. ممکن است احساس چفت شدگی و ضعف فوری در قسمت فوقانی بازو داشته باشید.
پارگی هایی که در اثر استفاده بیش از حد به آرامی ایجاد می شوند نیز باعث درد و ضعف بازو می شوند. هنگام بلند کردن بازو یا حرکت به سمت پایین بازو ممکن است در شانه درد داشته باشید. در ابتدا، درد ممکن است خفیف باشد و فقط در هنگام بالابردن بازو بر روی سر مانند رسیدن به یک قفسه وجود داشته باشد. دارودرمانی بدون نسخه، مانند آسپیرین یا ایبوبروفن، ممکن است در ابتدا موجب تسکین درد شوند.
با گذشت زمان، درد ممکن است در هنگام استراحت بیش تر دیده شود و دیگر با داروها درمان نمی شود. هنگام خوابیدن بر روی پهلوی دردناک در شب ممکن است درد داشته باشید. درد و ضعف در شانه ممکن است فعالیت های روتین مانند شانه زدن موها یا رسیدن به پشت شما را دشوارتر می کند.
لازم به ذکر است که برخی پارگی های روتاتور کاف دردناک نیستند. با این حال، این پارگی ها هنوز هم ممکن است به ضعف بازو و سایر علائم منحر شوند.

معاینه پزشک

سابقه پزشکی و معاینه بدنی

پس از بحث درباره علائم و سابقه پزشکی، پزشک شانه شما را معاینه خواهد کرد. وی وجود حساسیت یا دفورمیتی را در منطقه بررسی می کند. برای اندازه گیری دامنه حرکتی شانه، پزشک شما را وادار می کند تا بازوی خود را در چند جهت مختلف حرکت دهید. او همچنین قدرت بازوی شما را آزمایش می کند.

پزشک شما سایر مشکلات مفصل شانه شما را بررسی خواهد کرد. وی نیز ممکن است گردن شما را معاینه کند تا مطمئن شود درد حاصل از “عصب باریک شده” نیست، و سایر بیماری مانند آرتریت را رد می کند.

تست های تصویر برداری

سایر تست هایی که ممکن است به پزشک شما در تائید تشخیص کمک کند، عبارتند از:

• اشعه ایکس. اولین تست های تصویر برداری انجام شده معمولا اشعه ایکس هستند. از آن جا که اشعه ایکس بافت های نرم شانه شما مانند روتاتور کاف را نشان نمی دهد، اشعه ایکس ساده شانه همراه با درد روتاتور کاف معمولا طبیعی است یا ممکن است یک اسمور استخوانی کوچک را نشان دهد.
• تصویر برداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یا اولتراسوند. این مطالعات می تواند بافت های نرم همچون تاندون های روتاتور کاف را بهتر نشان دهد. آن ها می توانند پارگی روتاتور کاف و همچنین محل پارگی واقع در تاندون و اندازه پارگی را نشان دهند. همچنین یک MRIمی تواند تصور بهتری را از نحوه یک پارگی “قدیمی” یا “جدید” به شما بدهد زیرا می تواند کیفیت عضلات روتاتور کاف را نشان دهد.

درمان پارگی روتاتور کاف

در صورت پارگی روتاتور کاف و استفاده از آن علیرغم افزایش درد، ممکن است آسیب بیش تری ایجاد نمایید. پارگی روتاتور کاف می تواند با گذشت زمان بزرگ تر شود.
درد مزمن شانه و بازو دلایل مناسبی برای مراجعه به پزشک محسوب می شوند. درمان به موقع می تواند از بدتر شدن علائم شما جلوگیری نماید. همچنین خیلی سریع تر شما را به روال طبیعی خود باز می گرداند.
هدف از هر گونه درمان کاهش درد و بازگردانی عملکرد است. گزینه های درمانی متعددی برای پارگی روتاتور کاف وجود دارد، و بهترین گزینه برای هر شخصی متفاوت است. در برنامه ریزی درمانی، پزشک شما سن، سطح فعالیت، سلامت عمومی و نوع پارگی شما را درنظر می گیرد.
هیچ شواهدی بهتر از نتایج جراحی صورت گرفته نزدیک به زمان آسیب در مقابل زمان بعدی وجود ندارد. به همین دلیل، بسیاری از پزشکان ابتدا مدیریت پارگی روتاتور کاف را با فیزیوتراپی و سایر درمان های غیر جراحی توصیه می کنند.

درمان غیر جراحی

درمان غیر جراحی در حدود ۸۰ درصد از بیماران موجب تسکین درد و بهبود عملکرد شانه می شود.
گزینه های درمانی غیر جراحی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• استراحت: پزشک شما استراحت و محدود نمودن فعالیت های بالای سر را به شما پیشنهاد می کند. او همچنین ممکن است به منظور محافظت از شانه شما و ثابت نگه داشتن آن یک اسلینگ تجویز نماید.
  اصلاح فعالیت. اجتناب از فعالیت هایی که موجب درد در شانه می شوند.
• داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی: داروهایی مانند ایبوبروفن و ناپروکسن درد و تورم را کاهش می دهند.
• تمرین های تقویتی و فیزیو تراپی: تمرین های خاص حرکت و قدرت را به شانه شما باز خواهد گرداند. برنامه ورزشی شما شامل کشش هایی برای بهبود انعطاف پذیری و دامنه حرکتی است. تقویت عضلات حمایت کننده از شانه می تواند درد را تسکین نموده و از آسیب دیدگی بیش تر جلوگیری نماید.
• تزریق استروئید: در صورتیکه استراحت، دارودرمانی و فیزیوتراپی درد شما را تسکین نمی دهد، تزریق داروی بی حسی موضعی و تعبیه کورتیزون ممکن است مفید واقع شود. کورتیزون یک داروی ضد التهاب بسیار موثر است؛ گرچه، برای همه بیماران موثر واقع نمی شود.

مزیت اصلی درمان غیر جراحی بدینصورت است که از خطرات عمده جراحی جلوگیری می نماید، از جمله:

• عفونت
• سفتی دائمی
• عوارض بیهوشی
• گاهی اوقات طولانی شدن دوره بهبودی

معایب درمان غیر جراحی عبارتند از:

• اندازه پارگی ممکن است با گذشت زمان افزایش یابد
• ممکن است محدودیت فعالیت ها ضرورت پیدا کند

درمان جراحی روتاتور کاف

درصورتیکه درد شما با روش های غیر جراحی بهبود پیدا نکند، پزشک شما ممکن است جراحی را توصیه نماید. تداوم درد اندیکاسیون اصلی جراحی محسوب می شود. اگر بسیار فعال هستید و از بازوهای خود برای کار در بالای سر یا ورزش ها استفاده می کنید، پزشک شما نیز ممکن است جراحی را پیشنهاد نماید.
سایر نشانه ها مبنی بر اینکه جراحی می تواند گزینه مناسبی برای شما محسوب شود، عبارتند از:

• علائم ۶ الی ۱۲ هفته طول می کشد
• یک پارگی بزرگ (بیش از ۳ سانتی متر) دارید و کیفیت بافت اطراف مناسب است
• دارای ضعف قابل توجه و از دست دادن عملکرد شانه هستید
• پارگی به دلیل آسیب دیدگی حاد اخیر رخ داده است

جراحی برای ترمیم پارگی روتاتور کاف اغلب شامل اتصال مجدد تاندون به سر هومروس (استخوان بالای بازو) است. چند گزینه برای ترمیم پارگی های روتاتور کاف وجود دارد. جراح ارتوپدی بهترین پروسیجر را برای تامین نیازهای بهداشتی فردی شما مطرح خواهد کرد.

هزینه عمل پارگی روتاتور کاف

برای دریافت هزینه و قیمت این عمل می توانید از طریق اینستاگرام یا تماس با ما سایت با مطب دکتر شهرستانی تماس بگیرید، همکاران ما در این زمینه مشاوره لازم را در اختیار شما قرار داده و در صورت نیاز وقت مشاوره حضوری با آقای دکتر را برای شما تنظیم خواهند کرد.