آرتروسکوپی لگن

آرتروسکوپی لگن، یک عمل جراحی می باشد که بدون ایجاد یک برش بزرگ به پزشک این امکان را می دهد که داخل مفصل لگن را مشاهده کند. آرتروسکوپی، برای تشخیص و درمان طیف وسیعی از مشکلات لگن به کار گرفته می شود. در حین آرتروسکوپی، جراح دوربین کوچکی به نام آرتروسکوپ را به مفصل لگن وارد می کند. دوربین تصاویر را بر روی یک مانیتور نمایش می دهد و جراح از این تصاویر برای راهنمایی کردن ابزارهای جراحی کوچک استفاده می کند.
چون آرتروسکوپ و ابزار جراحی نازک می باشند،فوق تخصص لگن می تواند برعکس برش های بزرگی که در جراحی باز مورد نیاز است، از برش های بسیار کوچک برای جراحی استفاده کند. این برش های کوچک، موجب درد کمتر برای بیمار و سفتی کمتر مفصل شده و به زمان کمتری برای ریکاوری و برگشت به فعالیت های عادی نیاز دارد. آرتروسکوپی لگن، چندین سال است که انجام می شود ولی به اندازه آرتروسکوپی زانو و یا شانه، رایج نیست.

آناتومی لگن یا هیپ

لگن، یک مفصل توپی و سوکتی(Ball-and-socket joint) می باشد. سوکت، توسط استابولوم تشکیل می شود که بخشی از استخوان بزرگ لگن است. توپ، انتهای استخوان فمور است که انتهای فوقانی استخوان فمور (Thighbone) می باشد. یک بافت لغزنده، به نام غضروف Articular، سطح توپ و سوکت را می پوشاند. این غضروف سطح صاف و بدون اصطکاکی ایجاد می کند که به استخوان ها کمک می کند تا به راحتی روی یکدیگر سر بخورند. استابولوم، توسط فیبروکارتیلاجی قوی به نام لابروم حلقه می شود. لابروم در اطراف سوکت، یک واشر ایجاد می کند. مفصل توسط نوارهایی از بافت به نام رباط احاطه شده است. این رباط ها کپسولی را تشکیل می دهند که مفصل ها را در کنار همدیگر نگه می دارد. سطح زیرین کپسول، توسط غشای نازکی به نام سینوویوم پوشانده شده است. سینوویوم، یک مایع مفصلی تولید می کند که مفصل ران را روان می کند.

چه زمانی، آرتروسکوپی لگن توصیه می شود؟

اگر بیماری دردناکی دارید که به درمان غیر جراحی پاسخ نمی دهد، پزشک ممکن است آرتروسکوپی لگن را توصیه کند. استراحت، درمان فیزیکی و دارو و یا تزریقات، که جزو درمانهای غیر جراحی می باشند، می توانند التهاب را کاهش دهند.
آرتروسکوپی لگن، می تواند علائم دردناک بسیاری از مشکلات که باعث آسیب به لابروم، غضروف Articular و یا دیگر بافت های نرمی که مفصل را احاطه کرده اند، می شوند، تسکین ببخشد. هرچند که این آسیب می تواند ناشی از جراحت باشد، دیگر مشکلات ارتوپدیکی که می توانند منجر به بروز این مشکلات شوند، عبارتند از:

• گرفتگی استخوان فمورواستابولار (FAI)، نوعی اختلال است که در آن، استخوان اضافی در امتداد استابولوم (آسیب ناخنک ) یا در ناحیه سر استخوان ران (گرفتگی بادامک ) ایجاد می شود. این رشد بیش از حد استخوان که خار نامیده می شود در حین حرکت به بافت نرم لگن، آسیب می رساند. گاهی اوقات خارهای استخوان، هم در استابولوم و هم در سر فمور، ایجاد می شوند.
• دیسپلازی، وضعیتی است که در آن، سوکت لگن، به طور غیر طبیعی کم عمق می باشد. این وضعیت باعث ایجاد فشار زیاد برروی لابروم می شود و سر فمور را در داخل سوکت حفظ کرده و لابروم را مستعد پاره شدن می کند.
• سندرم های از هم گسیختگی لگن، باعث می شود که یک تاندون از قسمت خارجی مفصل مالش یابد. این نوع از هم گسیختن و یا ترکیدن، اغلب بی ضرر بوده و نیازی به درمان ندارد. با این وجود، با تکرار مالش تاندون آسیب خواهد دید.
• سنوویت، باعث متورم شدن بافتی می شود که مفصل را احاطه کرده است. اجسام شل، قطعاتی از استخوان یا غضروف هستند که سست می شوند و در داخل مفصل حرکت می کنند.
• عفونت مفصل لگن

برنامه ریزی برای جراحی

ارزش یابی ها و آزمایش ها

جراح ارتوپد، ممکن است توصیه کند که برای ارزیابی سلامت عمومی، قبل از جراحی، به پزشک اولیه خود مراجعه کنید. پزشک، هر مشکلی را که ممکن است در روند کار اختلال ایجاد کند، شناسایی خواهد کرد. اگر خطرات خاص سلامتی دارید، ممکن است قبل از جراحی، ارزیابی گسترده تری لازم باشد.

دستورالعمل پذیرش

اگر به طور کلی سالم باشید، آرتروسکوپی لگن شما به احتمال زیاد به صورت سرپایی انجام می شود. این بدین معنی است که شما مجبور نیستید شب در بیمارستان بمانید. اگر دارو و یا مکملی مصرف می کنید، باید حتما پزشک خود را در جریان بگذارید.
شاید لازم باشد قبل از جراحی، مصرف چند مورد از این داروها را متوقف کنید. بیمارستان و یا مرکز جراحی چند وقت قبل از جراحی، جزئیات دقیقی از عمل جراحی را برای شما ارائه خواهد داد.
حتما باید از دستورالعمل های مربوط به زمان رسیدن به بیمارستان و یا مرکز جراحی و به خصوص، مدت زمانی قبل از عمل جراحی که نباید دیگر چیزی بخورید و یا بنوشید، پیروی کنید.

بی هوشی

شما قبل از عمل نیز توسط یکی از اعضای تیم بیهوشی ارزش یابی می شوید. آرتروسکوپی لگن، عموما تحت بی حسی های کلی انجام می شود و در این روش فرد به طور کامل به خواب می رود.
بی حسی منطقه ای ، مانند بی حسی نخاعی و یا اپیدورال هم می توانند مورد استفاده قرار بگیرند. در بی حسی منطقه ای، شما به طور کلی بیدار بوده ولی از قسمت مچ به پایین، بدن شما کرخت می شود . جراح و هم چنین متخصص بیهوشی شما  می تواند در مورد بهترین عمل جراحی برای شما، راهنمایی های لازم را به شما ارائه دهد.

عمل جراحی آرتروسکوپی لگن

پوزیشن زمان عمل

در شروع عمل، پای شما باید در حالت کششی باشد. این، بدین معنی است که لگن به اندازه کافی از سوکت فاصله گرفته تا جراح بتواند ابزار جراحی را وارد مفصل کند، داخل مفصل را مشاهده کرده و درمان های مورد نیاز را به بیمار ارائه بدهد.
جراحان، معمولا برای نشان دادن ساختارهای آناتومیک لگن (مانند استخوانها، اعصاب و رگ های خونی) و هم چنین محل های برش و پورتال، با استفاده از خودکار خط هایی را روی لگن فرد می کشند.

عمل

بعد ازاینکه کشش ایجاد شد، جراح، یک برش کوچک (تقریبا به اندازه یک سوراخ دکمه) بر روی لگن برای آرتروسکوپ ایجاد می کند. از طریق آرتروسکوپ، پزشک می تواند داخل لگن شما را ببیند و آسیب را تشخیص دهد. مایعی از طریق آرتروسکوپ، وارد بدن می شود تا دید واضح باشد و هر نوع خونریزی کنترل شود. تصاویری از آرتروسکوپ در صفحه مانیتور نمایش داده می شود که داخل لگن و هم چنین هر نوع مشکل را به جراح نشان می دهد. جراح قبل از شروع هر نوع درمان ویژه لگن را ارزیابی می کند.

بار اولی که مشکل، به صورت واضحی تشخیص داده می شود، جراح شما ابزارهای دیگری را از طریق برش های جداگانه ی دیگری وارد می کند تا آن را ترمیم کند. بسته به نیاز شما، چندین عمل می تواند انجام شود به عنوان مثال، جراح می تواند:

• غضروف پاره شده را تسکین و ترمیم کند.
• خارهای ایجاد شده توسط گرفتگی فمورواستابولار را اصلاح کند.
• بافت سینوویال متورم را بردارد .

از ابزارهای مخصوصی برای کارهایی مانند تراشیدن، برش زدن، گرفتن، بخیه زدن و گره زدن استفاده می شود. در خیلی از موارد برای محکم کردن بخیه ها به استخوان از ابزارهای خاصی استفاده می شود. مدت زمان عمل، به آنچه جراح شما پیدا می کند و میزان کاری که انجام می شود بستگی دارد. در پایان جراحی، برش های آرتروسکوپی معمولاً بخیه زده می شوند و یا با نوارهای پوستی پوشانده می شوند. یک پانسمان جاذب برای لگن به کار گرفته می شود.

عوارض عمل آرتروسکوپی لگن:

عوارض آرتروسکوپی لگن رایج نیست. هر نوع جراحتی در مفصل لگن، یک خطر مختصر آسیب به اعصاب و یا رگ های خونی اطراف و یا خود مفصل، در پی دارد. کششی که برای عمل نیاز می باشد می تواند اعصاب را بکشد و موجب کرختی شود، ولی این حالت معمولا موقتی می باشد.
هم چنین، یک خطر مختصر عفونت و هم چنین تشکیل لخته در پاها وجود دارد (ترومبوز عمیق رگ)

ریکاوری و مراقبت های بعد از آرتروسکوپی لگن

بعد از عمل، قبل از اینکه بخواهید اتاق را ترک کنید، باید به مدت 1 تا 2 ساعت در اتاق ریکاوری بمانید.
شاید نیاز باشد یک نفر به عنوان همراه در کنار شما باشد تا شما را به منزل رسانده و حداقل شب اول در کنار شما بماند. همچنین می توانید برای مدتی از عصا یا واکر استفاده کنید.

مدیریت درد

بعد از عمل، شما شاید درد داشته باشید. این رخداد یک بخش طبیعی فرایند بهبود می باشد. پزشک و پرستار برای کاهش درد به شما کمک می کنند و ریکاوری شما از جراحی را تسریع می بخشند.
برای تسکین درد کوتاه مدت پس از جراحی، معمولا از داروها استفاده می کنند. خیلی از داروها، از قبیل داروهای مخدر، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و بی حس کننده های موضعی برای کمک به مدیریت درد استفاده می شوند.
پزشک، ممکن است برای کمک به تسکین درد، از ترکیبی از این داروها استفاده کند و نیاز به مخدرها را کاهش دهد. در جریان باشید که استفاده از داروهای مخدر، هرچند می تواند درد را تسکین دهد، ولی خواب آور بوده و می توانند اعتیادآور باشند. وابستگی داروهای مخدر و اوردوز، به یک مشکل سلامت عمومی مهم در دنیا تبدیل شده است. مهم است که از این داروهای مخدر، طبق توصیه پزشک استفاده شود. به محض اینکه درد شما شروع به بهبود پیدا کرد، مصرف این داروهای مخدر را متوقف کنید. اگر بعد از چند روز درد شما بهبود پیدا نکرد، حتما با پزشک خود مشورت کنید.

داروهای درمانی

برای تسکین درد علاوه بر داروها، پزشک می تواند برای کم کردن خطر لخته خونی، از آسپیرین استفاده می کند.

تحمل وزن

ممکن است بعد از عمل، نیاز به عصا داشته باشید. در برخی از موارد، همین که لنگیدن شما خوب شد، دیگر نیازی به استفاده از عصا نخواهد بود. اگر به عمل گسترده تری نیاز داشته باشید، ممکن است به مدت 1 تا 2 ماه به عصا نیاز داشته باشید.
اگر هر گونه سوالی در مورد تحمل وزن داشتید، به جراح خود زنگ بزنید. جراح، بر اساس نوع عملی که نیاز دارید، یک برنامه توانبخشی می تواند برای شما طراحی کند. در اغلب موارد، برای به دست آوردن بهترین ریکاوری، نیاز به درمان جسمی می باشد.
برای بازگرداندن قدرت و حرکت شما، نیاز به ورزش های خاص خواهد بود. هم چنین، درمانگر می تواند با “بایدها” و “نبایدها” یی در هنگام توانبخشی شما را راهنمایی کند.

پیامدهای طولانی مدت

خیلی از افراد بعد از آرتروسکوپی، به یک ریکاوری کامل و نامحدود دست پیدا می کنند. ریکاوری شما بستگی به نوع آسیبی خواهد داشت که در لگن شما وجود دارد.
برای برخی از افراد، برای محافظت از مفصل، نیاز به تغییرات در سبک زندگی می باشد. مثلا فرد باید ورزش های با شدت کم (مانند شنا و یا دوچرخه سواری) را جایگزین ورزش های با شدت بالا (مانند دویدن) کند. اینها تصمیماتی هستند که شما با راهنمایی جراح خود، خواهید گرفت.
برخی اوقات، آسیب آنقدر شدید است که به طور کامل برنمی گردد و عمل کاملا موفقیت آمیز نخواهد بود.

توسعه این نوع عمل در آینده

آرتروسکوپی به پزشکان و محققان کمک می کند تا خیلی از مشکلات مفصل لگن را بهتر بفهمند. همانطور که تکنیک های جراحی گسترش می یابند، انتظار می رود که آرتروسکوپی لگن، نقش بیشتری در تشخیص و درمان بیماری لگن ایفا کند.

هزینه آرتروسکوپی لگن

قیمت و هزینه آرتروسکوپی لگن به عوامل بسیاری بستگی دارد مثلا پزشکی که شما را جراحی میکند، بیمارستانی که در آن عمل میکنید و میزان و شدت آسیب دیدگی و نوع عملی که باید انجام بدهید.
دکتر شهرستانی به عنوان یکی از بهترین جراحان لگن در ایران در جلسه مشاوره و بعد از بررسی های لازم همه این موارد را با شما در میان خواهد گذاشت.برای کسب اطلاعات بیشتر یا دریافت نوبت از طریق شماره های موجود در سایت با ما در تماس باشید.