منیسک داخلی نوار مرکزی غضروف است که به استخوان درشت نی یا استخوان ران متصل است. این باند در مسیری هلالی به دور مفصل زانو می رود و در بین کوندیل های داخلی استخوان ران و استخوان درشت نی قرار دارد. کوندیل های میانی نواحی این استخوان ها هستند که در دو طرف داخلی زانوها قرار دارند.

مینیسک داخلی اغلب هنگام پیچ خوردن یا رگ به رگ شدن ناگهانی زانو آسیب می بیند. کمتر از منیسک جانبی متحرک است زیرا محکم به رباط طرفی خارجی متصل است. چرخش خارجی (چرخاندن زانو به سمت خارج) بیشترین فشار را به منیسک وارد می کند، در حالی که چرخش رو به داخل (داخلی) کمترین شدت را دارد.

شایعترین آسیب منیسک داخلی، پارگی است. انتظار می رود ورم و درد شدید در 24 ساعت اول پس از این جراحت رخ دهد. علائم پارگی مینیسک داخلی شامل عدم توانایی در کشیدن پا، احساس راحتی هنگام خم بودن زانو، ایجاد درد تدریجی پس از فشار به زانوها و ورم در ناحیه زانو است. اگر پارگی بالاتر از درجه 2 باشد (در مقیاس 1 تا 4) ممکن است نیاز به جراحی منیسک داخلی باشد. انواع معمول جراحی شامل ترمیم آرتروسکوپی، منیسکتومی جزئی و مینیسکتومی کامل است. آرتروسکوپی زانو نوعی جراحی مفصل با حداقل تهاجم است. منیسکتومی جزئی شامل برداشتن جزئی منیسک است،‌ و‌ نوع دیگر برداشت کامل است که در طی منیسکتومی کامل اتفاق می افتد.