پیش از جراحی تعویض مفصل، جراح درباره بیهوشی با شما گفتگو خواهد کرد. انتخاب بیهوشی یک تصمیم مهم است که می تواند دارای اثر قابل توجهی بر بهبودی شما باشد. این مستحق توجه و بحث دقیق با جراح و متخصص بیهوشی شما است.
در هنگام انتخاب بیهوشی باید به چند عامل توجه نمود، که عبارتند از:
- تجربیات و اولویت های شما در گذشته: آیا قبلا بیهوشی داشته اید؟ آیا واکنشی نسبت به بیهوشی نشان داده اید؟ سایر اعضای خانواده شما نسبت با بیهوشی واکنش نشان داده اند؟
- سلامتی و وضعیت جسمی فعلی شما: آیا سیگاری هستید؟ ایا اضافه وزن دارید؟ آیا به غیر از تعویض مفصل، تحت درمان دیگری هستید؟
- واکنش های شما نسبت به داروها: آیا هیچ حساسیتی دارید؟ آیا تا به حال عوارض جانبی بدی از یک دارو تجربه نموده اید؟ در حال حاضر از چه داروها، مکمل های غذایی، ویتامین ها، یا داروهای گیاهی استفاده می کنید؟
- خطرات موجود: خطرات بسته به سلامت و انتخاب بیهوشی متفاوت هستند، اما ممکن است شامل مشکلات تنفسی، واکنش های آلرژیک و آسیب عصبی باشند. جراح و متخصص بیهوشی شما درباره خطرات خاص با شما گفتگو خواهند نمود.
- تیم مراقبت بهداشتی شما: مهارت ها و اولویت های تیم جراحی و بیهوشی شما، نقش مهمی در انتخاببیهوشی شما ایفا می نمایند.
انواع بیهوشی
سه دسته گسترده بیهوشی وجود دارد: موضعی، منطقه ای و عمومی.
بی حسی موضعی
بی حسی موضعی فقط ناحیه خاص تحت درمان را بی حس می کند. منطقه با یک تزریق، اسپری یا پماد بی حس می شود که فقط برای مدت کوتاهی دوام دارد. بیماران درطول این نوع بیهوشی هوشیار باقی می مانند. این تکنیک مختص عمل های کوچک تر است. برای جراحی های بزرگ، مانند تعویض مفصل زانو یا تعویض مفصل لگن، بی حسی موضعی ممکن است برای تکمیل نوع اصلی بی هوشی استفاده شود.
بی حسی منطقه ای
بی حسی منطقه ای شامل بلوک اعصاب ناحیه ای خاص از بدن، بدون تاثیر بر مغز یا تنفس است. به دلیل حفظ هوشیاری، به شما آرام بخش تجویز می نمایند تا آرام شده و در خواب سبکی فرو می روید. سه نوع بیهوشی منطقه ای که بیش تر در جراحی تعویض مفصل کاربرد دارند، عبارتند از بلوک های اسپاینال، بلوک های اپی دورال و بلوک های عصب محیطی.
- بلوک اسپاینال: داروی بی هوشی در بلوک اسپاینال به داخل مایع اطراف طناب نخاعی در بخش پایینی کمر شما تزریق می شود. این یک اثر بی حسی سریع ایجاد می کند که پس از چند ساعت از بین می رود.
- بلوک اپی دورال: یک بلوک اپی دورال از کاتتری استفاده می کند که در قسمت پایینی کمر شما قرار می گیرد تا داروهای بیهوشی موضعی را برای مدت زمان متغیری تحویل دهد. بلوک اپی دورال و بلوک اسپاینال در یک موقعیت بسیار مشابه تحویز می شود؛ با این حال، در مقایسه با یک بلوک اسپاینال کاتتر اپی دورال در یک منطقه کمی متفاوت اطراف نخاع قرار می گیرد.
- بلوک عصب محیطی: یک بلوک عصب محیطی داروی بیهوشی موضعی را به صورت مستقیم به اعصاب اصلی در ران شما مانند عصب فمورال یا عصب سیاتیک قرار می دهد. این بلوک ها فقط پای تزریق شده را بی حس نموده و بر پای دیگر اثری ندارد. یک گزینه برای بلوک محیطی، اتجام یک مرتبه تزریق اطراف اعصاب به منظور بی حسی پا به قدر کافی طولانی برای جراحی است. گزینه دیگر برای این نوع بلوک حفظ یک کاتتر در محل است که می تواند بی حسی موضعی مداوم را در اطراف اعصاب به مدت چند روز پس از جراحی فراهم نماید.
از جمله مزایای بیهوشی منطقه ای می توان به از دست دادن خون کم تر، حالت تهوع کم تر، خواب آلودگی کم تر، بهبود کنترل درد پس از جراحی، و کاهش خطر عوارض جدی پزشکی همانند حمله قلبی یا سکته- گرچه نادر است – اما ممکن است با بیهوشی عمومی رخ دهد.
از عوارض جانبی حاصل از بی حسی منطقه ای می توان به سردرد، مشکل دفع ادرار، واکنش های آلرژیک، و به ندرت آسیب عصبی اشاره نمود.
بیهوشی عمومی
از بی هوشی عمومی اغلب برای جراحی های بزرگ همچون تعویض مفصل استفاده می شود. بی هوشی عمومی ممکن است بر اساس ترجیح بیمار، جراح، یا متخصص بیهوشی یا در صورتی که قادر به دریافت بی حسی منطقه ای یا موضعی نیستید، انتخاب شود. بیهوشی عمومی برخلاف بی حسی منطقه ای و موضعی کل بدن شما را تحت تاثیر قرار می دهد. بر روی مغز و سیستم عصبی عمل می کند و شما را موقتا بی هوش می کند.
مدیریت. متخصص بیهوشی در بیهوشی عمومی دارو را از طریق تزریق یا استنشاق تجویز می نماید. همچنین متخصص بی هوشی یک لوله تنفسی را در پایین حلق قرار داده و اکسیژن را برای کمک به تنفس شما تجویز می کند.
خطرات. مانند هر نوع بیهوشی، خطراتی نیز وجود دارد، اگر قبلا به بیماری قلبی، بیماری های مزمن ریوی، یا سایر مسائل جدی پزشکی مبتلا شده اید، این خطرات ممکن است افزایش یابد.
بی هوشی عمومی هم ضربان قلب و هم تعداد تنفس شما را تحت تاثیر قرار می دهد، و خطر کمی برای یک عارضه جدی پزشکی همانند حمله قلبی یا سکته وجود دارد.
لوله واقع در پایین حلق شما ممکن است موجب گلو درد و گرفتگی صدا به مدت چند روز شود.
سردرد، حالت تهوع، و خواب آلودگی نیز متدوال هستند.
تسکین درد بعد از جراحی
اهداف مدیریت درد بعد از عمل، به حداقل رساندن احساس ناراحتی و امکان حرکت با درد کم به منظور شرکت در فیزیوتراپی پس از جراحی است. چند روز اول بعد از جراحی هیپ و زانو معمولا دردناک است. جراح شما از ترکیبی از داروهای خوراکی و وریدی برای کمک به کنترل درد و حفظ راحتی استفاده خواهد کرد.
داروهای خوراکی ضد درد
از داروهای خوراکی ضد درد می توان به ترکیبی از مسکن های ضدرد غیرمخدری مانند استامینوفن (تایلنول)، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوبروفن یا ناپروکسن، یا شل کننده های عضلانی همچون متاکاربامول، و داروهای مبتنی بر اپیوئید مانند هیدروکودون، اکسی کودون، یا ترامادول اشاره نمود. فقط با دستور جراح می توانید از اپیوئیدها استفاده کنید. با این حال اپیوئیدها می توانند به تسکین درد پس از جراحی کمک نموده، آن ها مخدر هستند و می توانند اعتیاد آور باشند. به محض بهبود درد، مصرف اپیوئیدها را متوقف نمایید. اگر ظرف مدت چند روز بعد از جراحی درد شما بهبود پیدا نکرد، با پزشک خود صحبت نمایید.
داروهای وریدی ضد درد
داروهای وریدی (IV) ضد درد مانند مورفین و هیدرومورفون (دیلائودید) به طور کلی برای تکمیل داروی ضد درد خوراکی در دوره های شدید درد استفاده می شوند. مزیت داروی وریدی ضد درد اثر گذاری سریع آن است. استفاده از داروهای ضد درد IV با کمترین میزان برای جلوگیری از عوارض جانبی جدی حائز اهمیت است. روش دیگر کنترل درد “بیهوشی تحت کنترل” یا “PCA” نامیده می شود. با PCA، می توانید جریان داروی وریدی را در محدوده از پیش تعیین شده کنترل کنید، همانطور که احساس نیاز به تسکین بیش تری می کنید.
در صورت استفاده از یک بلوک عصبی اپی دورال یا محیطی برای جراحی، کاتتر اپی دورال یا محیطی را می توان در جای خود باقی گذاشت و می توان بیهوشی را در دوره بعد از عمل برای کمک به کنترل درد ادامه داد. همچنین می توانید در محدوده های از پیش تعیین شده میزان داروی ضد درد دریافتی از این کاتترها را کنترل نمایید. به منظور پیشگیری از عوارضی مانند آرام بخشی بیش از حد یا زمین خوردن از نزدیک تحت نظر خواهید بود.
مصرف مناسب مسکن های ضد درد قبل، حین و بعد از جراحی جنبه بسیار مهمی از درمان شما محسوب می شود. استفاده صحیح از داروهای ضد درد می تواند بهبودی را تقویت نموده و تعویض مفصل را به یک تجربه رضایت بخش تر تبدیل کند. زمان صرف کنید تا گزینه ها را با جراح خود در میان بگذارید و حتما درباره چیزهایی که نمی فهمید از وی سوال بپرسید.
بهترین روش بیهوشی
روش پیشنهادی دکتر مهدی شهرستانی برای اکثر جراحی ها با توجه به وضعیت بیمار روش بی حسی کمری است زیرا، عوارض کمتری دارد و تنفس بیمار به دستگاه داده نمی‌شود، فقط به بیمار داروی خواب آور تزریق می‌شود که حین جراحی صداها اذیت کننده نباشد و باعث ایجاد ترس نشود.
بیهوشی عمومی در صورتی انجام می شود که مورد خاصی وجود داشته باسد مثل سابقه جراحی های ستون فقرات و مشکلات و بیماری خاصی که منع استفاده از بی حسی دارند.
